Η κυτταρίτιδα είναι κυρίως γένους θηλυκού και αποτελεί πρόβλημα για περίπου το 80 με 90 % του γυναικείου πληθυσμού.Μάλιστα, δεν κάνει διακρίσεις, αφού μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε σώμα και ηλικία. Κάποιες φορές μάλιστα είναι πιθανό κάποιος να έχει κυτταρίτιδα πριν από τα 20 του χρόνια.
Οι άνδρες δεν αναπτύσσουν κυτταρίτιδα διότι έχουν διαφορετική «αρχιτεκτονική» του ινώδους συνδετικού ιστού στο υποδόριο λίπος και επειδή έχουν παχύτερο δέρμα σε σχέση με τις γυναίκες. Συνήθως η αντρική κυτταρίτιδα συσσωρεύεται στην κοιλιακή χώρα και τον λαιμό.
Κατά καιρούς έχουν γίνει πολλές έρευνες για να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια εμφάνισης της κυτταρίτιδας και το σίγουρο είναι ότι αποτελεί ένα «νόσημα» πολυπαραγοντικής φύσεως, με βασικότερα τα εξής:
Κληρονομικοί παράγοντες-Γονιδιακή προδιάθεση-Φυλή
Κακή διατροφή
Αυξημένο βάρος ή παχυσαρκία
Ποιότητα του δέρματος
Κατανομή του υποδόριου λίπους
Ορμονικές διαταραχές (π.χ. πολυκυστικές ωοθήκες, υποθυρεοειδισμός, κλπ)
Εγκυμοσύνη και η λοχεία
Αφυδάτωση
Εμμηνόπαυση
Δυσκοιλιότητα
Αύξηση της ηλικίας
Απουσία σωματικής δραστηριότητας, αργός μεταβολισμός, ο καθιστικός τρόπος ζωής
Άγχος συνεχές
Κάπνισμα
Χρήση αντισυλληπτικών χαπιών
Χρήση υποδημάτων με ψηλό τακούνι (δυσχεραίνουν την παροχή και παροχέτευση του αίματος)
Η κυτταρίτιδα αναπτύσσεται σε περιπτώσεις καταστροφής του λιπώδους ιστού και ο βαθμός της κυτταρίτιδας που παρατηρείται εξαρτάται από το ποσό του προσβεβλημένου λιπώδους ιστού.
Τρεις είναι οι κύριοι παράγοντες ανάπτυξης της κυτταρίτιδας:
Ανεπαρκή παροχή αίματος μέσω της μικροκυκλοφορίας που σημαίνει πως το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά δεν μπορούν να φτάσουν σε επαρκείς ποσότητες στους ιστούς για τη φυσιολογική λειτουργία του κυτταρικού μεταβολισμού. Σε αυτήν την περίπτωση οι ινοβλάστες (κύτταρα που ευθύνονται για την έκκριση των ινών ελαστίνης και κολλαγόνου) που υπάρχουν στο υποδόριο λίπος και συμβάλλουν στη διαμόρφωση του στηρικτικού δικτύου για τα λιποκύτταρα, χάνουν την ικανότητα παραγωγής των διαφόρων ινών τους και σχηματίζουν βώλους από πολυσακχαρίτες οι οποίοι περιβάλλουν τα λιποκύτταρα, η υφή των οποίων είναι καθοριστική, στην μακροσκοπική εικόνα της κυτταρίτιδας.
Ανεπαρκή φλεβική παροχέτευση, η οποία προκαλεί ανάπτυξη ανάδρομης πίεσης που επεκτείνεται από τις φλέβες στους ιστούς. Αυτό οδηγεί σε αυξημένη συγκέντρωση τοξικών μεταβολικών προϊόντων και σε καταστροφή των τοιχωμάτων των φλεβών αλλά και των ιστών.
Ανεπαρκή λεμφική παροχέτευση η οποία κάνει το λεμφικό υγρό να λιμνάζει με αποτέλεσμα οι πρωτεΐνες που υπάρχουν σε αυτό να διαχωρίζονται, να συγκολλώνται μεταξύ τους και να σχηματίζουν ινίδια. Με την πάροδο του χρόνου αυτά παχαίνουν περισσότερο είτε με επικόλληση νέων πρωτεϊνών είτε με την επίδραση των ινοβλαστών, σχηματίζοντας μία διάταξη που μοιάζει με κηρήθρα μελιού γύρω από τα λιποκύτταρα. Μεταξύ των κυττάρων και των ινών παγιδεύεται υγρό, γεγονός που αυξάνει επιπλέον την ιστική πίεση με αποτέλεσμα τη μείωση της φυσιολογικής αιματικής παροχής και την εκτροπή σημαντικού ποσοστού του αρτηριακού αίματος στους γύρω ιστούς. Σε πιο σοβαρές καταστάσεις παρατηρείται σχηματισμός μεγάλων όζων που ονομάζονται στεατώματα και τα οποία δίνουν τη χαρακτηριστική μακροσκοπική εικόνα του “φλοιού πορτοκαλιού”.
Βιβλιογραφία:
AB Lansdown. Iron: a cosmetic constituent but an essential nutrient for healthy skin. Int J Cosmet Sci. 2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου