...Το UHF News Blog ανανεώνετε καθημερινά για την δική σας ενημέρωση!!!... Εαν θέλετε να γράψετε και εσείς κάποιο άρθρo μπορείτε να μας το στείλετε στο uhfnewsnow@gmail.com
Προβολές.. website counter ...............Twitter .............. Facebook https://el-gr.facebook.com/uhfnews/
bossa output-w-Ql-SKr Despina-apartments-new2 output-ZWBZop betshow-new
...LIVE---ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ...

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

Ο θυμός του παιδιού "χτύπησε" κόκκινο; Αυτό είναι το μυστικό για το βοηθήσετε να ηρεμήσει

Προβολές άρθρου website counter

Ο θυμός και η επιθετικότητα είναι έντονα συναισθήματα που, πραγματικά, μπορούν να καταβάλουν τα παιδιά.

Ο θυμός στα παιδιά είναι ότι είναι το κλάμα για τα βρέφη. Μας προειδοποιεί για το πότε κάτι δεν πάει καλά.

Για το λόγο αυτό όταν κάποιος γονιός με ρωτάει τι να κάνει ώστε να το παιδί του να μην θυμώνει και να μην βγάζει επιθετικότητα το πρώτο που τον συμβουλεύω είναι να μην βιαστεί να καταπνίξει τον θυμό του παιδιού του αλλά να τον κάνει σύμμαχό του ώστε να κατανοήσει καλύτερα το παιδί και τις ανάγκες του!




Όπως όλα τα συναισθήματα, έτσι και ο θυμός, όταν καταπιέζεται διογκώνεται. Ο διογκωμένος θυμός μπορεί να ξεσπάσει με μικρή σχετικά αφορμή και με δυσα-νάλογο (της αφορμής) μέγεθος εξηγεί ο Λ. Α. Βλαχόπουλος, σχολικός ψυχολόγος.

Η ελεγχόμενη απελευθέρωση του θυμού
α) μειώνει τις πιθανότητες εκδήλωσης επιθετικής συμπεριφοράς και
β) μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε πιο καθαρά.
Για τα παιδιά είναι πιο δύσκολο να καταλάβουν τα αρνητικά τους συναισθήματα και να τα εκφράσουν με κοινωνικά αποδεκτό τρόπο. Έτσι μπορούν πιο εύκολα να καταφύγουν σε λεκτική ή φυσική κακοποίηση, σε περιφρόνηση/απομόνωση, ακόμη και σε αυτοτιμωρητικές συμπεριφορές (αυτοτραυματισμός, άρνηση τροφής κ.ά.). Μπορούν επίσης να παρουσιάσουν αντικοινωνική συμπεριφορά αντιδρώντας σε κανόνες, αποφεύγοντας συναναστροφές και μειώνοντας τις σχολικές τους επιδόσεις.
%ce%b8%cf%85%ce%bc%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%af
Πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε:
1. Μιλάμε μαζί τους για τα συναισθήματα που βιώνουν και τα υποστηρίζουμε στην προσπάθειά τους να τα κατανοήσουν. Είναι σημαντικό να απενοχοποιήσου-με τα συναισθήματα. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος γι’ αυτά που νιώθει, μόνο για το πώς τα διαχειρίζεται. Αυτό είναι ανάγκη να το πιστέψουμε πρώτα εμείς και μετά να το περάσουμε και στα παιδιά.
2. Μένουμε κοντά στο παιδί καθώς προσπαθεί να καταλάβει το θυμό του και να «δουλέψει» μαζί του. Δίνουμε το μήνυμα πως είμαστε παρόντες, πως δεν το απορρίπτουμε, πως δεν το αγαπούμε μόνο όταν είναι «καλό παιδί».
3. Βοηθούμε το παιδί να εκφράσει με θετικό τρόπο το θυμό του. Του μαθαίνουμε να λέει «με εξοργίζει όταν ο φίλος μου...» (κάνει ή λέει κάτι) και όχι «μισώ το φίλο μου». Έτσι αρχίζει να κατανοεί τα συναισθήματα και τις ανάγκες του και αποφεύγει τις προσωποποιήσεις και τις προβολές.
4. Εμποδίζουμε τη διόγκωση του θυμού του. Δίνουμε μη επιθετικές διεξόδους, όπως τη δυνατότητα φυσικής εκτόνωσης (τρέξιμο, φωνές), έντονου παιχνιδιού (π.χ. μαξιλαρομαχία) κτλ. Χρήσιμες μπορεί να αποδειχθούν και τεχνικές όπως η καταγραφή των αρνητικών συναισθημάτων σε χαρτί και μετά καταστροφή του χαρτιού ή η εκτόνωση μέσω ζωγραφικής.
5. Γινόμαστε εμείς ένα καλό παράδειγμα διαχείρισης του θυμού μας.
Τέλος, η διαχείριση θυμού δεν πρέπει να εφαρμόζεται όταν γίνονται τα ξεσπάσματα, αλλά να είναι μέρος της διαπαιδαγώγησης των παιδιών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου