Τί είναι;Πρόκειται για έναν όγκο ο οποίος αναπτύσσεται από κύτταρα του εγκεφάλου (πρωτοπαθής όγκος εγκεφάλου) και έχει βιολογικά επιθετική συμπεριφορά και πολύ δυσμενή πρόγνωση.
Εμφανίζεται συνήθως σε άτομα μέσης ηλικίας και παρουσιάζεται με μη ειδικά συμπτώματα όπως κεφαλαλγία, εμέτους, διαταραχές συμπεριφοράς, ομιλίας, όρασης, επιληπτικές κρίσεις, αδυναμία σε μία πλευρά του σώματος και άλλα.
Λόγω της ταχείας εξέλιξής του, τα συμπτώματα επιδεινώνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο όγκος αυτός δεν δίνει μεταστάσεις, αλλά η κακή του εξέλιξη οφείλεται στη διασπορά των κυττάρων του πέρα από τα όρια του ορατού όγκου.
Πώς διαγιγνώσκεται;
Η υποψία μπαίνει από την κλινική εικόνα και από το σύντομο ιστορικό του ασθενούς.
Το επόμενο βήμα είναι η Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου με σκιαγραφικό, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις θέτει με σχετική ακρίβεια τη διάγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις υποβοηθητικό ρόλο μπορεί να έχει και η Μαγνητική Φασματοσκοπία, η οποία είναι μια ειδική μαγνητική τομογραφία. Σε κάθε περίπτωση, η ιστολογική επιβεβαίωση είναι αυτή που θέτει τυπικά τη διάγνωση και είναι απαραίτητη πριν την έναρξη θεραπείας.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Στόχος της θεραπείας είναι η αύξηση της επιβίωσης με όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα ζωής. Ιδανικά, η θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική εξαίρεση του όγκου και στην συνέχεια συνδυασμό χημειοθεραπείας ή/και ακτινοβολίας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν το χειρουργείο κριθεί ότι δε θα είναι συνολικά ωφέλιμο για τον ασθενή, τότε η βιοψία επιβάλλεται, προκειμένου να γίνει ιστολογική διάγνωση.Λόγω της φύσης του όγκου, κύτταρα αυτού βρίσκονται διάσπαρτα μέσα στον εγκέφαλο και εκτός των ορίων της μάζας που φαίνεται στη μαγνητική τομογραφία αλλά και διεγχειρητικά (την ώρα του χειρουργείου). Επομένως είναι αδύνατο να αφαιρεθεί χειρουργικά oλόκληρος, και για αυτόν το λόγο έχει και τόσο δυσμενή πρόγνωση. Παρόλα αυτά, μια εξαίρεση σχεδόν όλου του ορατού όγκου σε συνδυασμό με την χημειοθεραπεία και την ακτινοβολία προσφέρει την καλύτερη επιβίωση.
Σε πολλές περιπτώσεις όμως, το τίμημα μιας σχεδόν ολικής αφαίρεσης είναι νευρολογικό έλλειμμα,δηλαδή κάποια αναπηρία, η οποία έχει αρνητική επίπτωση στην ποιότητα ζωής του ασθενούς. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να σταθμιστεί τόσο κατά τη διάρκεια λήψης της απόφασης για χειρουργική παρέμβαση, όσο και κατά τη διάρκεια του χειρουργείου.
Η σύγχρονη τεχνολογία με τη μορφή της νευροπαρακολούθησης άλλα και της νευροπλοήγησης δίνει τη δυνατότητα στο νευροχειρουργό να μεγιστοποιήσει την ασφάλεια και να αποφύγει στο μέτρο του δυνατού τέτοιες επιπλοκές και ταυτόχρονα να προσφέρει όσο το δυνατόν πιο ριζική εξαίρεση του όγκου η οποία έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει στην αύξηση της επιβίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου