Είμαστε μόνοι μας;Ναι… στις μεγαλύτερες στιγμές λύπης μας, στις μεγαλύτερες στιγμές ευτυχίας μας, σε κάθε μικρή μας στιγμή, είμαστε μόνοι μας (αλλά αυτό δεν είναι ένα μήνυμα απαισιόδοξο. Είμαστε μόνοι μας και ο εαυτός μας είναι ό,τι πιο δυνατό και σημαντικό έχουμε).
Μπορεί να κλαίμε στην αγκαλιά της μητέρας μας, να μας συμπαραστέκεται ο καλύτερος φίλος μας, να μας αγκαλιάζει ο σύντροφος μας, να γελάμε μέχρι δακρύων με την παρέα μας. Αλλά πραγματικά εκείνη τη στιγμή είμαστε μόνοι μας.
Ο πόνος που σε κομματιάζει· τον νιώθεις μέσα σου, εσύ πρέπει να τον πολεμήσεις. Τα πυροτεχνήματα, η φλόγα, οι πεταλούδες στο στομάχι, είναι δικά σου και εσένα πλημμυρίζουν. Ο χτύπος της καρδιάς σου, η φωνή σου, οι σκέψεις σου που στροβιλίζουν, το βουβό ουρλιαχτό από τα βάθη της ψυχής, οι αναμνήσεις, τα συναισθήματα… είναι δικά σου. Τα νιώθεις εσύ και μόνο εσύ.
Ό,τι κι αν κάνεις, με όποιον κι αν είσαι, ό,τι κι αν ζήσεις.
Αγάπησε. Φίλησε. Ερωτεύσου. Κινδύνεψε. Γνώρισε. Ρίσκαρε. Είσαι εσύ στο μεγάλο ταξίδι της ζωής.
Είναι οι εμπειρίες σου που θα σε ολοκληρώσουν, οι πληγές σου που θα σε δυναμώσουν. Είναι οι σκέψεις σου και τα συναισθήματα σου που θα σε κατακλύσουν. Είναι οι επιλογές σου που θα σε διαμορφώσουν. Όποιον κι αν γνωρίσεις, με όποιον κι αν συνδεθείς, είσαι μόνος σου κι αυτό είναι ευλογία. Γιατί ξέρεις πως ό,τι κι αν συμβεί, έχεις εσένα.
Να κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη… Να διακρίνεις τις ουλές σου και να θυμάσαι τα βιώματά σου. Όταν μπαίνεις στο σπίτι σου, όταν ξαπλώνεις στο κρεβάτι, όταν κλείνεις τα βλέφαρά σου. Όταν κάνεις μόνος σου βόλτα, όταν ακούς μουσική. Να βλέπεις τον εσώτερο εαυτό σου. Να αναγνωρίζεις το είναι σου, τα ελαττώματα σου και τις ανάγκες σου. Να ακούς τις σκέψεις σου. Έτσι δε θα νιώσεις μόνος ποτέ.
Θα πει κανείς: «Μόνος; Πώς είσαι μόνος όταν ερωτεύεσαι; Γίνεσαι ένα με τον άλλο, ο χτύπος της καρδιάς, η αναπνοή είναι κοινή. Οι σκέψεις, οι πράξεις συνδέονται. Πώς είσαι μόνος όταν γίνεσαι γονιός; Τότε παύεις να είσαι μόνος. Το παιδί σου είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Αναπνέει αυτό και ζεις. Χτυπάει αυτό και πονάς. Πώς γίνεται να είσαι μόνος όταν έχεις φίλους; Σε συντροφεύουν, σε στηρίζουν, γεμίζουν και δίνουν νόημα στη ζωή σου».
Όλοι αυτοί σου προσέφεραν τις πιο έντονες αναμνήσεις σου και σε γέμισαν με τα πιο δυνατά συναισθήματα. Όμως, σκέψου βαθύτερα. Ό,τι κι αν βίωσες με κάποιον άλλο, εσύ ένιωσες το συναίσθημα, εσύ απέκτησες μία ανάμνηση, εσύ αναγκάστηκες να πάρεις μια απόφαση, να βρεις δύναμη και να προχωρήσεις. Εσένα συγκλόνισε ένα γεγονός. Μόνος σου το έζησες ξανά κλείνοντας τα μάτια.
Γι αυτό συνειδητοποίησε την αξία σου και προσπάθησε να νιώθεις χαρούμενος που έχεις εσένα. Αν αγαπήσεις τον εαυτό σου και αντιληφθείς πως πάντα μόνος σου ήσουν, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα πια. Ό,τι σου συμβαίνει, είναι κομμάτι σου και έχεις εσένα για να το αντιμετωπίσεις.
Ο Χόρχε Μπουκάι έγραψε: «Η σχισμή της γέννας και το φέρετρο είναι δυο μέρη σχεδιασμένα για ένα και μόνο άτομο. Αυτό σημαίνει ότι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι. Υπάρχουν όμως και συνταξιδιώτες. Είναι συνταξιδιώτες για λίγο διάστημα ή για μεγαλύτερη περίοδο. Και τέλος υπάρχουν οι φίλοι, οι έρωτες, τα αδέρφια: όλοι αυτοί είναι σύντροφοι για όλη μας τη ζωή. Όμως, κανένας άλλος δεν μπορεί να κάνει το δρόμο στη θέση σου. Αυτό είναι σημαντικό. Όπως επίσης να γνωρίζεις ότι ο δρόμος είναι πιο αποδοτικός όταν τον κάνεις με παρέα».
Το να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε μόνοι μας είναι μια διαδικασία ατομικής ολοκλήρωσης. Και μόνο αν υπάρξουμε ως αυτόνομα και ολοκληρωμένα άτομα θα μπορέσουμε να απολαύσουμε πραγματικά την κάθε στιγμή, να ζήσουμε με λιγότερο φόβο και περισσότερη ψυχική δύναμη, να αναπτύξουμε ουσιαστικές σχέσεις και να ζήσουμε ευτυχισμένοι.
Στα σημαντικά ζητήματα της ζωής είμαστε πάντα μόνοι. Henri Frederic Amiel
Μη βασίζεσαι ολοκληρωτικά σε κανέναν άλλον άνθρωπο, όσο κι αν είναι αγαπητός. Αντιμετωπίζουμε τις μεγαλύτερες δοκιμασίες της ζωής μόνοι μας. Agnes Macphail
Ζούμε όπως ονειρευόμαστε – μόνοι. Joseph conrad
Κανένας άλλος δεν μπορεί να κάνει το δρόμο στη θέση σου. Αυτό είναι σημαντικό. Όπως επίσης να γνωρίζεις ότι ο δρόμος είναι πιο αποδοτικός όταν τον κάνεις με παρέα. Jorge Bucay
Της Χαράς Κουλοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου