Τα παιδιά όμως, που βρίσκονται στο επίκεντρο του γονεϊκού σύμπαντος «προσγειώνονται απότομα», όταν διαπιστώνουν, ότι δεν συμβαίνει το ίδιο στην αληθινή ζωή και νιώθουν αδύναμα να ανταπεξέλθουν στις πραγματικές δυσκολίες.
Η καταπίεση, που υφίστανται συχνά τα παιδιά είναι μεγάλη όσο και το άγχος που βιώνουν.
Γιατί ο γονέας «ελικόπτερο» μπορεί να είναι πρόβλημα;
Είναι φυσικό συναίσθημα να θέλετε να προστατέψετε τα παιδιά σας. Είναι επίσης κατανοητό να επιθυμείτε, να είναι επιτυχημένα και να εξελιχθούν σε ικανούς ενήλικες. Μερικές φορές ωστόσο, οι γονείς μπορεί να μπουν στον πειρασμό, να «συμμετέχουν» σε υπερβολικό βαθμό στη ζωή του παιδιού, πράγμα, που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ψυχική του υγεία του, την αυτοεικόνα του, τις δεξιότητες αντιμετώπισης κινδύνων και πολλά άλλα.
Το ρίσκο είναι ένα καθημερινό κομμάτι της ζωής, από το να περάσουμε το δρόμο μέχρι το ανέβασμα μιας σκάλας. Δεν μπορούμε να εξαλείψουμε παντελώς τον κίνδυνο, επομένως πρέπει να μάθουμε πώς να τον αντιμετωπίζουμε, να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την εκτίμηση των πιθανών συνεπειών και για τη λήψη των απαραίτητων προφυλάξεων. Η αναγνώριση και η κατάλληλη ανταπόκριση στην ανάληψη κινδύνων είναι μια αναπόσπαστη πτυχή της ανάπτυξης των παιδιών.
Τι μπορεί να κάνει κάποιο γονέα «ελικόπτερο»
Αυτός ο τύπος γονικής μέριμνας, μπορεί να εφαρμοστεί για πολλούς λόγους, αλλά υπάρχουν κοινά ερεθίσματα όπως:
Ο υπερβολικός φόβος για τις «τρομερές» συνέπειες, που οι γονείς προσπαθούν να αποτρέψουν, αλλά που τελικά είναι σπουδαίοι δάσκαλοι για τα παιδιά και όχι απειλητικές για τη ζωή.
Οι ανησυχίες για το μέλλον και τον κόσμο, γενικότερα, μπορούν να ωθήσουν τους γονείς να πάρουν περισσότερο τον έλεγχο της ζωής του παιδιού τους, με την πεποίθηση, ότι μπορούν να το προστατεύσουν από το να πληγωθεί, να αποτύχει ή να απογοητευτεί- πράγμα αδύνατο.
Η σύγκριση με άλλους γονείς και η κοινωνική πίεση να είναι πρότυπο καλών γονιών.
Αυτοί που νιώθουν, ότι δεν αγαπήθηκαν ή παραμελήθηκαν και αγνοήθηκαν ως παιδιά, προσπαθούν να μη νιώσουν το ίδιο τα δικά τους παιδιά. Η υπερβολική προσοχή και παρακολούθηση μερικές φορές, έχει αιτία αλλά και στόχο-ασυνείδητα συχνά- να αντισταθμίσει την ανεπάρκεια των δικών τους γονέων.
Οι συνέπειες αυτού του τύπου ανατροφής για το παιδί
Η δέσμευση και φροντίδα των γονέων έχει πολλά οφέλη για ένα παιδί, όπως συναισθήματα αγάπης και αποδοχής, αυτοπεποίθηση και ευκαιρίες για ανάπτυξη. Ωστόσο, το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή, που η ανατροφή των παιδιών μας διέπεται από φόβο και αποφάσεις βασισμένες, ΣΤΟ ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να συμβεί στα παιδιά όταν δεν τα καθοδηγούμε εμείς. Οι γονείς «ελικόπτερα» ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις και τείνουν να «αιωρούνται» πάνω από τα παιδιά τους, προσπαθώντας συνεχώς να αποτρέψουν την αποτυχία ή το πρόβλημα. Αυτό όμως μπορεί να δημιουργήσει μελλοντικά προβλήματα στα παιδιά, όπως:
Δυσκολία να πάρουν πρωτοβουλίες ή να παλέψουν για την επίλυση προβλημάτων. Η αποτυχία και οι προκλήσεις διδάσκουν στα παιδιά νέες δεξιότητες και το πιο σημαντικό, διδάσκουν στα παιδιά, ότι μπορούν να χειριστούν και την αποτυχία και τις προκλήσεις.
Το υποκείμενο μήνυμα που στέλνει η υπερβολική εμπλοκή του γονέα στη ζωή του παιδιού, είναι ότι: «Δεν με εμπιστεύεται να το κάνω μόνος/η μου». Και αυτό με τη σειρά του, οδηγεί σε έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Δυσκολίες προσαρμογής: Εάν ο γονέας είναι πάντα εκεί για να καθαρίσει «το χάος» στη ζωή ενός παιδιού —ή να αποτρέψει το πρόβλημα εξαρχής— πώς θα μάθει το παιδί να αντιμετωπίζει την απογοήτευση, την απώλεια ή την αποτυχία; Ως αποτέλεσμα, η ανατροφή αυτή μπορεί να οδηγήσει σε δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές.
Αυξημένο άγχος: Η υπερβολή των γονέων στην ανατροφή, σχετίζεται με υψηλότερα επίπεδα παιδικού άγχους και κατάθλιψης.
Οι γονείς για παράδειγμα, που δένουν πάντα τα κορδόνια, ετοιμάζουν το κολατσιό, ή παρακολουθούν στενά τη μελέτη του σχολείου -ακόμα και όταν τα παιδιά είναι διανοητικά και σωματικά ικανά να κάνουν τα παραπάνω μόνα τους, τα εμποδίζουν να αναπτύξουν και να κατακτήσουν αυτές τις δεξιότητες.
Τελικές σκέψεις
Οι γονείς «ελικοπτέρα» ονομάστηκαν έτσι επειδή, όπως και τα ελικόπτερα, «αιωρούνται από πάνω», επιβλέποντας κάθε πτυχή της ζωής του παιδιού τους. Μεγάλο λάθος. Πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να αγωνίζονται, να τους επιτρέπουμε να απογοητεύονται και να τα βοηθάμε να αντιμετωπίσουν την αποτυχία. Όπως λέει και ο Δρ Gilboa, «Το να θυμόμαστε να ψάχνουμε ευκαιρίες, για να κάνουμε ένα βήμα πίσω από την επίλυση των προβλημάτων του παιδιού μας, θα μας βοηθήσει να χτίσουμε παιδιά δυνατά και με αυτοπεποίθηση».
Πηγές: www.parents.com, edition.cnn.com, www.webmd.com
Σ’ αρέσουν τα άρθρα μας; Στήριξέ τα!!!!! Κοινοποιησέ τα !!!!!Εαν θέλετε να γράψετε και εσείς κάποιο άρθρο μπορείτε να μας το στείλετε στο uhfnewsnow@gmail.com
👉 UHF News © 2017 UHF News Blog All Rights Reserved.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου