Προβολές άρθρου
Πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθανθήκατε θυμό απέναντι στον σύντροφό σας; Ο ερωτικός μας σύντροφος αποτελεί ένα πρόσωπο που ασκεί μεγάλη επιρροή πάνω μας κι έτσι, εύκολα μπορεί να μας προκαλέσει έντονα συναισθήματα, συμπεριλαμβανομένου του θυμού.
Κάποια συνήθη ζητήματα που προκαλούν θυμό σε ένα ζευγάρι είναι οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες του ενός από τον άλλον, οι διαφωνίες για τους ρόλους των φύλων, η δυσκολία διαχείρισης συναισθηματικών και σεξουαλικών προβλημάτων, οι διαφωνίες για οικονομικά θέματα, οι απαιτήσεις της καθημερινότητας κι ο μειωμένος κοινός χρόνος. Ακόμη, συμπεριφορές όπως η κριτική, η γκρίνια, η ζήλια κι η εγωκεντρικότητα πολύ εύκολα πυροδοτούν αισθήματα θυμού και δημιουργούν ένα τεταμένο κλίμα μέσα στη σχέση.
Είναι σημαντικό, εδώ, να τονιστεί ότι ο θυμός είναι απλώς ένα συναίσθημα, όπως όλα τα υπόλοιπα. Συχνά δεν είναι το συναίσθημα που δημιουργεί το πρόβλημα μέσα στη σχέση, αλλά ο συνήθης τρόπος που εκφράζεται. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να διαχειρίζονται και να εκφράζουν το θυμό τους με υγιή τρόπο. Πολλοί δυσκολεύονται να τον εξωτερικεύσουν, με αποτέλεσμα να τον καταπιέζουν και να τον στρέφουν προς στον εαυτό τους. Άλλοι τον εκφράζουν πιο παρορμητικά, μέσα από βίαια ξεσπάσματα.
Η διαφορά μεταξύ ευτυχισμένων και δυστυχισμένων ζευγαριών δεν είναι ότι τα πρώτα δεν καβγαδίζουν ή δε θυμώνουν, αλλά το ότι έχουν βρει τρόπους να διαχειρίζονται τους καβγάδες τους. Τα ευτυχισμένα ζευγάρια εχουν την τάση να εστιάζουν στα θετικά χαρακτηριστικά του συντρόφου και να βλέπουν την ανεπιθύμητη συμπεριφορά του ως εξαίρεση στον κανόνα. Μέσα από την επεξεργασία του θέματος, που τους έφερε σε ρήξη, διαπραγματεύονται πιθανές λύσεις για τις δυσκολίες που προκύπτουν. Επομένως, εάν οι συγκρούσεις αντιμετωπιστούν κατάλληλα, μπορούν μέχρι και να βελτιώσουν την ποιότητα της σχέσης.
Από την άλλη, τα ζευγάρια που δυσκολεύονται να διαχειριστούν το θυμό τους, έχουν την τάση να παραβλέπουν τα θετικά στοιχεία της σχέσης και να εστιάζουν στην αρνητική συμπεριφορά, θεωρώντας την εσκεμμένη και συχνή. Δεν ασκούν απλώς κριτική στη συμπεριφορά του άλλου, αλλά συχνά επιτίθενται και στη συνολική προσωπικότητά του, με στόχο να τον πληγώσουν για να ανακουφιστούν –προσωρινά- οι ίδιοι. Η παρόρμηση αυτή, όχι μόνο δεν αποτελεί λύση, αλλά συνοδεύεται κι από ενοχικά συναισθήματα.
Το άλλο άτομο, με τη σειρά του θυμώνει και μπαίνει σε μια θέση άμυνας ή και αντεπίθεσης. Έτσι, ο φαύλος κύκλος του θυμού συνεχίζεται, εγκλωβίζοντας τα ζευγάρια σε έναν επώδυνο τρόπο επικοινωνίας και μια διαμάχη του ποιος θα πληγώσει και ποιος θα πληγωθεί περισσότερο. Με αυτόν τον τρόπο, το ζευγάρι κλείνει τα μάτια στον πραγματικό λόγο που δημιούργησε τα συναισθήματα θυμού κι εμπλέκεται σε έναν ανταγωνισμό επιχειρημάτων, μια λογομαχία δίχως τέλος, που το αποπροσανατολίζει από τις αληθινές ανάγκες του.
Για να επιτευχθεί αποτελεσματική διαχείριση του θυμού μέσα στο ζευγάρι, είναι σημαντικό οι λογομαχίες να αντικατασταθούν από την ειλικρινή επικοινωνία. Οι λογομαχίες στόχο έχουν να αναδείξουν ποιος είναι το θύμα και ποιος ο φταίχτης μέσα στη σχέση. Ωστόσο, στις ανθρώπινες σχέσεις μοιάζει απλοϊκό το να αποδίδουμε ρόλους θύτη και θύματος, γιατί οι συμπεριφορές του καθενός είναι αποτέλεσμα μιας περίπλοκης διαντίδρασης. Από την άλλη, η ειλικρινής επικοινωνία προάγει ένα κλίμα αμοιβαίου σεβασμού, εμπιστοσύνης κι αποδοχής και βοηθάει τα άτομα να εκφράζουν ανοιχτά τις ανάγκες τους και να έρχονται πιο κοντά συναισθηματικά.
Πώς μπορούμε όμως στην πράξη να διαχειριστούμε αποτελεσματικά το θυμό μας;
Καταρχάς, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε ότι αισθανόμαστε θυμό. Στη συνέχεια, είναι βοηθητικό να κρατήσουμε μια απόσταση από το σύντροφό μας, να πάρουμε λίγο χρόνο μέχρι το έντονο συναίσθημα να καταλαγιάσει. Όταν αισθανθούμε ότι μπορούμε να σκεφτούμε πιο λογικά, είναι καλό να επεξεργαστούμε, όσο πιο αντικειμενικά μπορούμε, τα αίτια του θυμού μας.
Αργότερα, όταν κι ο σύντροφός μας είναι έτοιμος να συζητήσει το θέμα, μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας χρησιμοποιώντας περισσότερες φράσεις με το «εγώ» (εγώ νιώθω/ εγώ χρειάζομαι κλπ) τονίζοντας τα δικά μας συναισθήματα, αντί να αρχίσουμε τις επικρίσεις και να εστιάσουμε στο «εσύ». Ακόμη, είναι σημαντικό να ακούσουμε τι έχει να μας πει κι εκείνος και να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τη δική του οπτική. Είναι σημαντικό να επεξεργαστούμε αυτό που θα μας πει χωρίς να το σχολιάσουμε ή να το κρίνουμε αρνητικά.
Κλείνοντας, ο θυμός μπορεί να είναι ένα δύσκολο συναίσθημα που συχνά πυροδοτεί καβγάδες, παράλληλα όμως αποτελεί και μια ευκαιρία για αλληλοκατανόηση και ουσιαστική επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι. Ο τρόπος που κάθε ζευγάρι θα προσεγγίσει και θα διαχειριστεί τα συναισθήματα θυμού, θα επηρεάσει το βαθμό της εγγύτητας αλλά και την ποιότητα της σχέσης. Στην ουσία, κάθε φορά που προκύπτει θυμός μεσα στη σχέση το ερώτημα είναι κατά πόσο αντέχουμε να έρθουμε πιο κοντά και να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες από κοινού, αξιοποιώντας τον με έναν εποικοδομητικό τρόπο.
athens synthesis Center
Κυριακή Φωτιάδου
Συμβουλευτική Ψυχολόγος
Πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθανθήκατε θυμό απέναντι στον σύντροφό σας; Ο ερωτικός μας σύντροφος αποτελεί ένα πρόσωπο που ασκεί μεγάλη επιρροή πάνω μας κι έτσι, εύκολα μπορεί να μας προκαλέσει έντονα συναισθήματα, συμπεριλαμβανομένου του θυμού.Κάποια συνήθη ζητήματα που προκαλούν θυμό σε ένα ζευγάρι είναι οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες του ενός από τον άλλον, οι διαφωνίες για τους ρόλους των φύλων, η δυσκολία διαχείρισης συναισθηματικών και σεξουαλικών προβλημάτων, οι διαφωνίες για οικονομικά θέματα, οι απαιτήσεις της καθημερινότητας κι ο μειωμένος κοινός χρόνος. Ακόμη, συμπεριφορές όπως η κριτική, η γκρίνια, η ζήλια κι η εγωκεντρικότητα πολύ εύκολα πυροδοτούν αισθήματα θυμού και δημιουργούν ένα τεταμένο κλίμα μέσα στη σχέση.
Είναι σημαντικό, εδώ, να τονιστεί ότι ο θυμός είναι απλώς ένα συναίσθημα, όπως όλα τα υπόλοιπα. Συχνά δεν είναι το συναίσθημα που δημιουργεί το πρόβλημα μέσα στη σχέση, αλλά ο συνήθης τρόπος που εκφράζεται. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να διαχειρίζονται και να εκφράζουν το θυμό τους με υγιή τρόπο. Πολλοί δυσκολεύονται να τον εξωτερικεύσουν, με αποτέλεσμα να τον καταπιέζουν και να τον στρέφουν προς στον εαυτό τους. Άλλοι τον εκφράζουν πιο παρορμητικά, μέσα από βίαια ξεσπάσματα.
Η διαφορά μεταξύ ευτυχισμένων και δυστυχισμένων ζευγαριών δεν είναι ότι τα πρώτα δεν καβγαδίζουν ή δε θυμώνουν, αλλά το ότι έχουν βρει τρόπους να διαχειρίζονται τους καβγάδες τους. Τα ευτυχισμένα ζευγάρια εχουν την τάση να εστιάζουν στα θετικά χαρακτηριστικά του συντρόφου και να βλέπουν την ανεπιθύμητη συμπεριφορά του ως εξαίρεση στον κανόνα. Μέσα από την επεξεργασία του θέματος, που τους έφερε σε ρήξη, διαπραγματεύονται πιθανές λύσεις για τις δυσκολίες που προκύπτουν. Επομένως, εάν οι συγκρούσεις αντιμετωπιστούν κατάλληλα, μπορούν μέχρι και να βελτιώσουν την ποιότητα της σχέσης.
Από την άλλη, τα ζευγάρια που δυσκολεύονται να διαχειριστούν το θυμό τους, έχουν την τάση να παραβλέπουν τα θετικά στοιχεία της σχέσης και να εστιάζουν στην αρνητική συμπεριφορά, θεωρώντας την εσκεμμένη και συχνή. Δεν ασκούν απλώς κριτική στη συμπεριφορά του άλλου, αλλά συχνά επιτίθενται και στη συνολική προσωπικότητά του, με στόχο να τον πληγώσουν για να ανακουφιστούν –προσωρινά- οι ίδιοι. Η παρόρμηση αυτή, όχι μόνο δεν αποτελεί λύση, αλλά συνοδεύεται κι από ενοχικά συναισθήματα.
Το άλλο άτομο, με τη σειρά του θυμώνει και μπαίνει σε μια θέση άμυνας ή και αντεπίθεσης. Έτσι, ο φαύλος κύκλος του θυμού συνεχίζεται, εγκλωβίζοντας τα ζευγάρια σε έναν επώδυνο τρόπο επικοινωνίας και μια διαμάχη του ποιος θα πληγώσει και ποιος θα πληγωθεί περισσότερο. Με αυτόν τον τρόπο, το ζευγάρι κλείνει τα μάτια στον πραγματικό λόγο που δημιούργησε τα συναισθήματα θυμού κι εμπλέκεται σε έναν ανταγωνισμό επιχειρημάτων, μια λογομαχία δίχως τέλος, που το αποπροσανατολίζει από τις αληθινές ανάγκες του.
Για να επιτευχθεί αποτελεσματική διαχείριση του θυμού μέσα στο ζευγάρι, είναι σημαντικό οι λογομαχίες να αντικατασταθούν από την ειλικρινή επικοινωνία. Οι λογομαχίες στόχο έχουν να αναδείξουν ποιος είναι το θύμα και ποιος ο φταίχτης μέσα στη σχέση. Ωστόσο, στις ανθρώπινες σχέσεις μοιάζει απλοϊκό το να αποδίδουμε ρόλους θύτη και θύματος, γιατί οι συμπεριφορές του καθενός είναι αποτέλεσμα μιας περίπλοκης διαντίδρασης. Από την άλλη, η ειλικρινής επικοινωνία προάγει ένα κλίμα αμοιβαίου σεβασμού, εμπιστοσύνης κι αποδοχής και βοηθάει τα άτομα να εκφράζουν ανοιχτά τις ανάγκες τους και να έρχονται πιο κοντά συναισθηματικά.
Πώς μπορούμε όμως στην πράξη να διαχειριστούμε αποτελεσματικά το θυμό μας;
Καταρχάς, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε ότι αισθανόμαστε θυμό. Στη συνέχεια, είναι βοηθητικό να κρατήσουμε μια απόσταση από το σύντροφό μας, να πάρουμε λίγο χρόνο μέχρι το έντονο συναίσθημα να καταλαγιάσει. Όταν αισθανθούμε ότι μπορούμε να σκεφτούμε πιο λογικά, είναι καλό να επεξεργαστούμε, όσο πιο αντικειμενικά μπορούμε, τα αίτια του θυμού μας.
Αργότερα, όταν κι ο σύντροφός μας είναι έτοιμος να συζητήσει το θέμα, μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας χρησιμοποιώντας περισσότερες φράσεις με το «εγώ» (εγώ νιώθω/ εγώ χρειάζομαι κλπ) τονίζοντας τα δικά μας συναισθήματα, αντί να αρχίσουμε τις επικρίσεις και να εστιάσουμε στο «εσύ». Ακόμη, είναι σημαντικό να ακούσουμε τι έχει να μας πει κι εκείνος και να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τη δική του οπτική. Είναι σημαντικό να επεξεργαστούμε αυτό που θα μας πει χωρίς να το σχολιάσουμε ή να το κρίνουμε αρνητικά.
Κλείνοντας, ο θυμός μπορεί να είναι ένα δύσκολο συναίσθημα που συχνά πυροδοτεί καβγάδες, παράλληλα όμως αποτελεί και μια ευκαιρία για αλληλοκατανόηση και ουσιαστική επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι. Ο τρόπος που κάθε ζευγάρι θα προσεγγίσει και θα διαχειριστεί τα συναισθήματα θυμού, θα επηρεάσει το βαθμό της εγγύτητας αλλά και την ποιότητα της σχέσης. Στην ουσία, κάθε φορά που προκύπτει θυμός μεσα στη σχέση το ερώτημα είναι κατά πόσο αντέχουμε να έρθουμε πιο κοντά και να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες από κοινού, αξιοποιώντας τον με έναν εποικοδομητικό τρόπο.
athens synthesis Center
Κυριακή Φωτιάδου
Συμβουλευτική Ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου