Άλλωστε ποιος θέλει το παιδί του να σπάσει το χέρι του, το πόδι του ή το κεφάλι του; Κανείς.
Έτσι μαλώνουν τα παιδιά τους και τους μαθαίνουν να παίζουν ήρεμα. Όμως σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα αυτό δε θα έπρεπε να γίνεται. Το επικίνδυνο παιχνίδι κάνει καλό στα παιδιά και μάλιστα βοηθάει στην διαπαιδαγώγησή τους.
Κανείς δε θα περίμενε ότι το επικίνδυνο παιχνίδι έχει θετικά αποτελέσματα στην ψυχοσύνθεση ενός παιδιού, όμως ισχύει, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς. Θα μοιραστούμε μαζί σας το κείμενο που βρήκαμε στην σελίδα Μικρό Βουνό και περιμένουμε τα σχόλιά σας.
Διαβάστε παρακάτω:
Επικίνδυνο Παιχνίδι «Καλύτερα ένα σπασμένο κόκαλο παρά ένα σπασμένο πνεύμα» Ιnternational Play Association World Conference, 2011
Η διαφορά του Επικίνδυνου Παιχνιδιού (Risky Play) από το απλό παιχνίδι είναι η αύξηση της ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ τραυματισμού.
Μπορεί να είναι το σκαρφάλωμα σε ένα δέντρο, το γρήγορο τρέξιμο, το άλμα από ύψος (όχι απαραίτητα μεγάλο ύψος), το τρέξιμο σε κατηφόρα – ανηφόρα κα.
Τα ίδια τα παιδιά περιγράφουν το επικίνδυνο παιχνίδι ως εξής: «σφίχτηκε η καρδιά μου», «η καρδιά μου πηγαίνει μπουμ μπουμ», «μεγαλώνουν τα μάτια μου», «μπορώ να το κάνω», «είναι αστεία τρομαχτικό (scary funny)» (Ellen Sandseter, 2017).
Θυμηθείτε ακριβώς εκείνο το συναίσθημα που είχαμε όταν ήμασταν παιδιά και «έτρεμε η καρδιά μας» αλλά και πόσο δυνατοί αισθανόμασταν όταν τα καταφέρναμε, ή ότι δε ξανά – επιχειρούσαμε κάποιο παιχνίδι όταν δε τα καταφέρναμε.
Αυτό είναι που μας ενδιαφέρει στο επικίνδυνο παιχνίδι –> Το ότι μαθαίνει στα παιδιά να διαχειρίζονται ΜΟΝΑ τους το ρίσκο τους, να δοκιμάζουν το σώμα τους και να εξερευνούν όλα όσα μπορούν και δε μπορούν να κάνουν (Stine, 1997).
Και γιατί είναι τόσο σημαντική η διαχείριση ρίσκου;
Επειδή, σύμφωνα με στατιστικές, αν ως παιδί πάρεις ρίσκα, δε θα έχεις τόση ανάγκη ως ενήλικας να εκτεθείς στον κίνδυνο (Children’s Play Council, 2004) ακριβώς επειδή θα τον έχεις ήδη γνωρίσει.
Παράλληλα θα ξέρεις ΠΩΣ να εκτίθεσαι και ΓΙΑΤΙ εκτίθεσαι. Πχ: οδήγηση χωρίς κράνος\ οδήγηση με υψηλή ταχύτητα. Εδώ χρειάζεται να τονίσουμε τα εξής: Είναι άλλο να κάνεις ισορροπία στη τραμπάλα στις κούνιες (ύψος 30εκ\ δάπεδο με χώμα) και άλλο στη πλάτη του καναπέ (ύψος 1μ\ πάτωμα μάρμαρο\ πλακάκι).
Είναι άλλο να σκαρφαλώνεις σε δέντρο και άλλο να σκαρφαλώνεις στη βιβλιοθήκη στο σαλόνι. Είναι άλλο να χτυπάς ένα ξύλο στο δέντρο\ κολόνα και άλλο να το χτυπάς στον αδερφό σου.
Μόνος μας οδηγός η Κοινή Λογική.
Σκεφτείτε: πόσο πιθανό είναι να πέσει από εδώ; Κι αν πέσει πόσο πιθανό να χτυπήσει ΠΟΛΥ;
Plus ελέγχουμε το σημείο αν είναι ασφαλές (πχ κουνάμε το κλαδί που θα ανέβει το παιδί για να δούμε αν είναι σταθερό).
Άρα, τι κάνουμε;
Αλλαγή της προσέγγισης του:
«Πρόσεχε!», «Θα σκοτωθείς!», «Μην ανέβεις εκεί πάνω!», «Μη κρεμιέσαι, θα πέσεις!» σε ->
«Σφίξε τα χέρια σου για να κρατηθείς γερά»
«Όταν κατεβαίνουμε κατηφόρα πατάμε στο πλάι»
«Αισθάνεσαι δυνατά τα χέρια και τα πόδια σου;»
«Τα καταφέρνεις τρομερά, είμαι εδώ σε προσέχω, σε κοιτώ, σε εμπιστεύομαι.»
«Αισθάνεσαι ασφαλής;».
Το επικίνδυνο παιχνίδι είναι ωραίο.
Θα έλεγα πως το σφίξιμο που νοιώθεις στην καρδιά όταν είσαι παιδί μοιάζει με εκείνο που νοιώθεις όταν είσαι μεγάλος και ερωτεύεσαι.
Πηγή: healthgoesup.com
Σ’ αρέσουν τα άρθρα μας; Στήριξέ τα!!!!! Κοινοποιησέ τα !!!!!Εαν θέλετε να γράψετε και εσείς κάποιο άρθρο μπορείτε να μας το στείλετε στο uhfnewsnow@gmail.com
👉 UHF News © 2017 UHF News Blog All Rights Reserved.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου