Ο Fawcett ήλπιζε ότι το ταξίδι αυτό, αν κατάφερνε να το φέρει εις πέρας, πράγμα που τελικά δε συνέβη, καθώς χάθηκε μυστηριωδώς στη ζούγκλα το 1925, θα συνέβαλε στην αποκωδικοποίηση της ιστορίας του παγκόσμιου πολιτισμού.
Το 1720, οι Πορτογάλοι, οι οποίοι είχαν προχωρήσει αρκετά στο εσωτερικό της Βραζιλίας, ανακάλυψαν σε μια χώρα, όπου κανείς Ευρωπαίος δεν είχε εισέλθει, μεγαλοπρεπή ερείπια μιας άλλοτε ακμάζουσας πόλης, η οποία είχε καταστραφεί πριν από χιλιάδες χρόνια και από την οποία αποδεικνυόταν η ύπαρξη ενός αρχαιότατου προηγμένου λαού σε βαθμό πολιτισμού ίσο, αν όχι και ανώτερο του αιγυπτιακού.
Ο Fawcett και οι σύντροφοί του μετέβησαν εκεί προς ανεύρεση της προϊστορικής αυτής πόλης, με σκοπό να εξακριβώσουν εάν η Βραζιλία, η οποία υπήρξε κάποτε νήσος, ήταν πράγματι η Ατλαντίδα, την οποία περιγράφει ο Πλάτων και την ύπαρξη της οποίας δεν αμφισβητούσε μια μεγάλη ομάδα σοφών.
Σύμφωνα με τον Fawcett και άλλους, η Βραζιλία αποτελούσε μέρος της Ατλαντίδας, τμήμα της οποίας καταβυθίστηκε στον Ατλαντικό Ωκεανό. Σε εποχή προγενέστερη της καθίζησης αυτής, είχε συντελεστεί ανύψωση του θαλάσσιου πυθμένα μεταξύ των δύο νήσων, οι οποίες αποτελούσαν άλλοτε τη Νότια Αμερική. Έτσι, ανεφάνη η πελώρια οροσειρά των Άνδεων.
Το εσωτερικό της Βραζιλίας, κατά τους γεωλόγους, είναι η αρχαιότερη γη, δηλαδή μεταξύ των πρώτων, αν όχι η πρώτη, η οποία αναδύθηκε από τα ύδατα. Επομένως, εκεί θα έπρεπε να αναζητηθεί η κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού. Οι τελευταίες ανακαλύψεις στο Μεξικό και στη Βραζιλία έτειναν να αποδείξουν πως ο πολιτισμός ήρθε από τα δυτικά, δηλαδή από την ήπειρο της Αμερικής και κατόπιν, εξαπλώθηκε στην Αίγυπτο και στην Ευρώπη.
Τα ίχνη του πρώτου και αρχαιότατου πολιτισμού, λοιπόν, βρίσκονταν τόσο στο Μεξικό, όσο και στη Βραζιλία, σε περιοχές ηφαιστειογενείς, πράγμα το οποίο έπειθε ότι οι πρώτες αυτές εκπολιτισμένες χώρες καταστράφηκαν από τρομερούς σεισμούς και κατακλυσμούς.
Ίχνη του πολιτισμού αυτού είχαν παραμείνει και οι μεγαλύτερες ελπίδες για την ανεύρεσή τους συγκεντρώνονταν στην καρδιά της ζούγκλας της Βραζιλίας. Εκεί δέσποζαν και χιονοσκεπή όρη, τα οποία ουδείς Ευρωπαίος γνώριζε και όπου, σύμφωνα με τις παραδόσεις μιας ιθαγενούς φυλής κανιβάλων, κατοικούσαν άνθρωποι της λευκής φυλής, άγνωστο πώς βρέθηκαν εκεί.
Οι μυστηριώδεις αυτοί άνθρωποι, κατά τον Fawcett, ήταν πιθανόν εκφυλισμένα λείψανα του πρώτου πολιτισμού επάνω στη Γη. Όλες οι μέχρι τότε πληροφορίες περί των ερειπίων μιας τρανής πανάρχαιας πόλης, ερειπίων τα οποία είδαν οι Πορτογάλοι εξερευνητές, φάνταζαν τουλάχιστον αξιοπερίεργες.
Από τις πύλες της αρχαίας αυτής πόλης, μόνο μία εξακολουθούσε να στέκεται αγέρωχα στη θέση της. Αποτελούνταν από τρεις κολοσσιαίους μονόλιθους. Μάλιστα, στον τεράστιο οριζόντιο μονόλιθο, ο οποίος στηριζόταν πάνω στους δύο άλλους κάθετους, που θυμίζει πολύ τα Κυκλώπεια Τείχη, υπάρχει μια αινιγματική περιγραφή.
Η ανάγνωση της επιγραφής κατέστη αδύνατη, μα κατάπληξη προξενεί η ομοιότητα των συμβόλων της με τους χαρακτήρες του ελληνικού αλφαβήτου. Πώς προέκυψε η ομοιότητα αυτή; Αληθινό μυστήριο για τους αρχαιολόγους…
Μεταξύ της Βραζιλίας (που τμήμα της ταυτιζόταν κατά πολλούς με τη μυθική Ατλαντίδα) και της Ευρώπης, υπήρχε ίσως επικοινωνία σε παμπάλαιους καιρούς; Ουδεμία αμφιβολία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και η μετανάστευση από τη Βραζιλία στην Αίγυπτο θεωρήθηκε πιθανή.
Ίσως, μάλιστα, οι λευκοί κάτοικοι των χιονοσκεπών ορέων της “Άγνωστης Γης” στο εσωτερικό της Βραζιλίας να φέρουν τα χαρακτηριστικά των Αιγυπτίων. Συνεπώς, σε προϊστορικούς χρόνους, ολόκληροι πληθυσμοί κατόρθωσαν να μεταναστεύσουν από τη μια μακρινή χώρα στην άλλη, αλλά πώς άραγε έγινε αυτό;
Τα ίχνη του πρώτου πολιτισμού της Γης στην Αμερική και η επιγραφή στην αρχαιότατη πύλη με το ελληνικό αλφάβητο επιτείνουν ένα μυστήριο, που εξακολουθεί να σαγηνεύει και να αναζητά σιωπηλά τη λύση του.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 15/06/1925
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου