Ο δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ μητέρας-παιδιού, είναι και οφείλει να είναι, άριστος, γιατί από αυτόν εξαρτάται η ομαλή συναισθηματική και ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού.
Η μητέρα έχει υποχρέωση να δώσει στο παιδί τα κατάλληλα ερεθίσματα και τις ευνοϊκές εκείνες συνθήκες που είναι απαραίτητες για να μπορέσει να προσαρμοστεί στο κοινωνικό περιβάλλον.
Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου.
Αυτό θα με κάνει να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δε θα πρέπει να μου δίνεις οτιδήποτε σου ζητώ. Σε δοκιμάζω για να δω.
Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ότι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον «σπουδαίο».
Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο, αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.
Μη μου δημιουργείς το συναίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει ν’ αναγνωρίζω.
Μη με προστατεύεις από τις συνέπειες των πράξεών μου. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα-ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.
Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.
Μην υπερτιμάς την τιμιότητα μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.
Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σ’ εσένα.
Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις. Γιατί θα ανακαλύψεις πως θ’ αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι μια δυσάρεστη έκπληξη για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψη σου αν μου ζητήσεις συγνώμη.
Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σου.
Μη ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
Μη ξεχνάς πως δε θα μπορέσω ν’ αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση κι αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να το πω, έτσι δεν είναι;
Κείμενο βάσει των Αρχών της Ατομικής Ψυχολογίας (Άντλερ)
Η μητέρα έχει υποχρέωση να δώσει στο παιδί τα κατάλληλα ερεθίσματα και τις ευνοϊκές εκείνες συνθήκες που είναι απαραίτητες για να μπορέσει να προσαρμοστεί στο κοινωνικό περιβάλλον.
Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου.Αυτό θα με κάνει να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δε θα πρέπει να μου δίνεις οτιδήποτε σου ζητώ. Σε δοκιμάζω για να δω.
Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ότι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον «σπουδαίο».
Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο, αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.
Μη μου δημιουργείς το συναίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει ν’ αναγνωρίζω.
Μη με προστατεύεις από τις συνέπειες των πράξεών μου. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα-ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.
Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.
Μην υπερτιμάς την τιμιότητα μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.
Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σ’ εσένα.
Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις. Γιατί θα ανακαλύψεις πως θ’ αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι μια δυσάρεστη έκπληξη για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψη σου αν μου ζητήσεις συγνώμη.
Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σου.
Μη ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
Μη ξεχνάς πως δε θα μπορέσω ν’ αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση κι αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να το πω, έτσι δεν είναι;
Κείμενο βάσει των Αρχών της Ατομικής Ψυχολογίας (Άντλερ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου