Και αυτή τη στιγμή κάθομαι στο καινούργιο μου γραφείο, στην αναπαυτική μου καρέκλα.
Για έναν απροσδιόριστο λόγο δεν είμαι χαρούμενη.
Το αντίθετο. Το μυαλό μου κατακλύζεται από λογιών λογιών αρνητικές σκέψεις. Θα τα πάω καλά στον καινούργιο μου ρόλο; Θα φανώ αντάξια στις προσδοκίες που έχουν από μένα οι ανώτεροι μου;
Θα , θα, θα…
Γυρνώντας σπίτι μου αυτή την τόσο ιδιαίτερη για εμένα μέρα το μόνο που νοιώθω είναι κούραση, μόνο κούραση.
Σκέφτομαι πόσο αδύναμη αισθάνομαι. Μήπως δεν είμαι τόσο ικανή.
Αντιλαμβάνομαι πως δεν είμαι μόνη.
Το μυαλό μου πηγαίνει άθελά μου στην πρώην μου σχέση. Σε αυτήν που ήμουν τόσο ερωτευμένη. Ήταν τότε πάλι που δεν άφησα τη χαρά να με συνεπάρει. Αυτή που εδώ και λίγο καιρό κατάφερα να διαλύσω.
Και τότε κάνω μια θλιβερή διαπίστωση.
Δεν είμαι μόνη. Είμαι παρέα με τις ανασφάλειες μου!
Αυτές που μου στερούν τη χαρά, αυτές που μου κλέβουν στιγμές ευτυχίας.
Είναι αυτές που τρυπώνουν αθόρυβα, είναι σαμποτέρ. Έτσι όπως είναι μικρές και αθόρυβες όσο χώρο τους δίνεις τόσο σαμποτάρουν τις στιγμές σου. Τολμώ να τις φωνάξω δυνατά έτσι κι αλλιώς δίπλα είναι δεν θα παραξενευτούν. Αυτό είμαι μια ανασφαλής. Μεγάλη στιγμή η αποδοχή αυτή. Τώρα θα μου πεις, πως γίνεται να κυνηγάς ένα στόχο να τον πετυχαίνεις, και να μην μπορείς να απολαύσεις την χαρά του; Μοιράζομαι τις σκέψεις μου με μια μεγάλη κούπα καφέ, και αποφασίζω να τις δω κατάματα.
Τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο δυναμικό, έξυπνο ανασφαλή;
Να είναι μια μορφή ματαιοδοξίας για κάτι παραπάνω; ξέρεις αυτή την απληστία που μας πιάνει ώρες, ώρες πετυχαίνοντας κάτι τρέχεις και ανησυχείς για το παραπέρα. Είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης; Μπορεί. Είναι και κάτι άλλο όμως που σκέφτομαι. Είναι φόβος. Αντί να απολαύσω αυτή τη μικρή μου νίκη φοβήθηκα , πριν ακόμα δοκιμαστώ. Μεγάλη μου ανοησία και με θυμώνει που αυτός ο εισβολέας προσπαθεί να με κάνει να χάσω την γιορτή. Τις ξέρω καλά, είναι αυτές που με έκαναν να χαλάσω την σχέση μου αυτές που έσπειραν φόβους για τα συναισθήματα τα δικά μου τα αληθινά συναισθήματα του άλλου, φόβο για το αύριο, αυτές που μου κλέβουν χαρά, θέληση, δύναμη.
Και οι στιγμές φεύγουν…χάνονται.
Ο καφές τελειώνει και μαζί του και εγώ. Εγώ και οι ανασφάλειες μου. Ώρα να φεύγει η παρέα τους από δίπλα μου. Αυτή τη στιγμή δεν θα την αφήσω να χαθεί. Ότι κέρδισα το αξίζω. Και για να το αξίζω σημαίνει πως είμαι ικανή. Σκέφτομαι και αυτόν τον έρωτα. Αυτόν που άφησα. Αυτόν που με διάλεξε. Αν θυμάμαι καλά, άφησα ένα παραθυράκι ανοιχτό ήρθε η ώρα να το ανοίξω διάπλατα. Όσο για σήμερα τώρα που έφυγαν οι «καλεσμένες μου» λέω να βγω να πάρω φίλους αγαπημένους και να πάω στη γιορτή την δική μου γιορτή. Για αυτή την μοναδική μέρα για αυτή την δική μου νίκη!
Δε νιώθω πια τον θυμό ξέρω θα έρχονται θα προσπαθούν να μπουν να χαλάσουν στιγμές, να κλέψουν χαρά. Αλλά δε με νοιάζει, δε φοβάμαι πια κι αν αποτύχω τι έγινε; Θα πέσω …
Το θέμα είναι πως θα ξανασηκωθώ και κάθε φορά που θα σηκώνομαι θα είμαι πιο δυνατή.
Και είμαι περήφανη γιατί είδα τις αδυναμίες μου, γνώρισα τις ανασφάλειες μου και όπως εγώ τους έδωσα και τον χώρο και την δύναμη να πιστέψουν πως με εξουσιάζουν, εγώ τους αφαιρώ και κάθε τους δικαίωμα!
Της Χριστίνας Καζανιάτορα.
. .
Σ’ αρέσουν τα άρθρα μας; Στήριξέ τα!!!!! Κοινοποιησέ τα !!!!!
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο “https://uhfnews.blogspot.com”, μπορεί να μας ενημερώσει, στο “uhfnewsnow@gmail.com” ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα. Στο UHF News ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .
Σ’ αρέσουν τα άρθρα μας; Στήριξέ τα!!!!! Κοινοποιησέ τα !!!!!Εαν θέλετε να γράψετε και εσείς κάποιο άρθρο μπορείτε να μας το στείλετε στο uhfnewsnow@gmail.com
👉 UHF News © 2017 UHF News Blog All Rights Reserved.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου