Είναι συχνή πάθηση της βαλάνου και του πέους προκαλούμενη από τον ιό του απλού έρπητα ( Herpes Simplex Virus), ο οποίος διακρίνεται στον τύπο HSV-1 και στον τύπο HSV-2.Ο έρπης των γεννητικών οργάνων οφείλεται κατά 70-90% στον HSV-2 και κατά 10-30% στον HSV-1(στον HSV-1 οφείλεται ο επιχείλιος έρπητας).
Η συχνότητα του έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία 20 χρόνια.
Είναι συχνότερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες.
Υπολογίζεται ότι 1 στις 4 γυναίκες έχει μολυνθεί από τον HSV-2, αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι είναι πιο εύκολη η μετάδοση από τον άνδρα στη γυναίκα παρά το αντίθετο.
Ο χρόνος επώασης (δηλαδή ο χρόνος από τη στιγμή της μόλυνσης μέχρι την εκδήλωση των βλαβών ) είναι από 2-10 ημέρες, αλλά μπορεί να περάσουν και χρόνια πριν εμφανισθεί το πρώτο επεισόδιο.
Όταν ο ιός προσβάλει τον οργανισμό παραμένει για πάντα. Προκαλεί κατά διαστήματα βλάβες στα γεννητικά όργανα.
Μια πρωτοπαθής λοίμωξη ( που εμφανίζεται δηλαδή για πρώτη φορά με εντόπιση στα γεννητικά όργανα ) μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Όσοι εμφανίσουν συμπτώματα αναφέρουν πυρετό, πονοκέφαλο, κόπωση και μυαλγίες που επιδεινώνονται τις 3 πρώτες μέρες από την εμφάνιση του εξανθήματος και υφιένται τις επόμενες 3-4 ημέρες.
Ανεξάρτητα από τον τύπο του ιού η κλινική εικόνα είναι περίπου ίδια.
Αρχίζει συνήθως με ένα ερυθηματώδες (κοκκινωπό) εξάνθημα που εξελίσσεται σε συρρέουσες ομαδοποιημένες φυσαλίδες πάνω σε μια ερυθηματώδη βάση. Οι φυσαλίδες συνήθως συνοδεύονται από τοπική λεμφαδενίτιδα (διόγκωση των λεμφαδένων στις βουβωνικές χώρες). Οι βλάβες με τις φυσαλίδες είναι επώδυνες κατά την πίεση, όπως επίσης μπορεί να υπάρχει και κνησμός (φαγούρα ) στην περιοχή. Πολύ συχνά , κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την επίσκεψη του ασθενούς στο γιατρό, οι φυσαλίδες σπάζουν και στη θέση τους σχηματίζεται ένα μικρό επιφανειακό έλκος (πληγή), γεγονός που δυσκολεύει καμία φορά τη διάγνωση και το οποίο επουλώνεται μόνο του σε 2-3 εβδομάδες.
Στην περίπτωση του υποτροπιάζοντα έρπητα των γεννητικών οργάνων με επαναλαμβανόμενα επεισόδια μέχρι 4 με 5 φορές το χρόνο , ένα ποσοστό 50% των ασθενών βιώνουν ένα πρόδρομο στάδιο που κυμαίνεται από ένα ήπιο αίσθημα φαγούρας 1,5 με 48 ώρες πριν το εξάνθημα, μέχρι την εμφάνιση δυνατών πόνων στους γλουτούς,τα πόδια ή τη λαγόνια περιοχή 1,5 ώρα πριν το εξάνθημα. Συνήθως τα επεισόδια του υποτροπιάζοντα έρπητα είναι ηπιότερα από το πρωτοπαθές συμπτωματικό επεισόδιο. Οι φυσαλίδες είναι ηπίως έως μετρίως επώδυνες και σπανίως εμφανίζεται λεμφαδενίτιδα. Οι βλάβες στα γεννητικά όργανα(στο σώμα του πέους, ακροποσθία και βάλανος) είναι συνήθως μονόπλευρες.
Πως αντιμετωπίζεται;
Δεν υπάρχει θεραπεία που να εκριζώνει τον ιό από τον οργανισμό.
Φάρμακα όπως η ακυκλοβίρη (Zovirax) και άλλα νεότερα αυτής ,όπως η βαλακυκλοβίρη(Valtrex) και η φαμκυκλοβίρη(Famvir) μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικά και συστηματικά από το στόμα. Η αποτελεσματικότητα των αντιικών φαρμάκων εξαρτάται από το χρόνο έναρξης της θεραπείας.
Η θεραπεία πρέπει να χορηγείται μέσα στις πρώτες 72 ώρες από την εμφάνιση του εξανθήματος.
Στόχος την θεραπείας είναι να:
• ελαττώσει τη διάρκεια του εκάστοτε επεισοδίου, να επιταχύνει την επούλωση και εμμέσως να μικρύνει τη μολυσματική περίοδο,
• να ελαττώσει τον αριθμό των αναζωπυρώσεων ή να τις σταματήσει εντελώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου