Ως παιδί η λέξη αυτή υπάρχει στη ζωή μας σε μεγάλο βαθμό, αλλά μεγαλώνοντας προσπαθούμε να θυμηθούμε σε ποια στιγμή της καθημερινότητάς μας να την κολλήσουμε. Όσο πάει όλο και πιο ξένη μας είναι και είναι κρίμα.
Τουλάχιστον σε μένα ασκεί μια ιδιαίτερη επιρροή όποτε την λέω (την λέξη καλέ), τόσο που νιώθω πιο χαλαρή, πιο άνετη, πιο ανέμελη.
Προβολές άρθρου 
Και τώρα που το σκέφτομαι θα σου δώσω και μερικά παραδείγματα αυθορμητισμού, έτσι για να μου πεις και εσύ τη γνώμη σου.
Ένα τραγούδι που σου έχει κολλήσει στο μυαλό για μέρες – νύχτες. Το έχεις αναλύσει στο μυαλό σου, το έχεις κάνει δικό σου. Στέλνεις μήνυμα στον τραγουδιστή και του αναλύεις τι σε κάνει να νιώθεις όταν το ακούς, δεν περιμένεις απάντηση φυσικά, το ”κομμάτι” σου έκανες (άσχετα που απάντησε και σου ζήτησε να βγείτε και πήγατε και για ποτό και σου μαγείρεψε κιόλας και εδώ σταματάω).
Σουαρέ από σχολή χορού, εσύ με φίλη που σκάει να χορέψει με τον δάσκαλο και πας ευγενικά πάντα να του το ζητήσεις, αυτός νομίζει ότι η ενδιαφερόμενη είσαι εσύ αλλά οκ, σου κάνει το χατίρι και η φίλη κερδισμένη και εσύ φεύγεις με ένα τηλέφωνο στην τσέπη.
Δουλεύει μια φίλη σε εταιρεία που φτιάχνει μπλούζες με λογότυπα και κανονίζεις με την παρέα μπάτσελορ, εεε, δεν θα σου έρθει ένα πρωτότυπο σχέδιο να το αναλάβεις να το κάνεις δώρο στην παρέα ;
Γυρνάς στους δρόμους για δουλειές του γραφείου, περνάς από διάφορα μαγαζιά και βλέπεις ΤΟ πουκάμισο που θα του πηγαίνει γάντι, αλλά δεν έχει κάπου κοντά ούτε γενέθλια, ούτε γιορτή. Ε και ; Ορμάς μέσα, το αγοράζεις και νιώθεις τέλεια ήδη πριν καν το δώσεις.
Πάντα είχες μακρύ μαλλί, αλλά ώρες-ώρες έλεγες ότι ζηλεύεις αυτό το κοντό το ανέμελο που περνάς λίγο αφρό και στέκεται. Μάντεψε, κάποιο απόγευμα σε έπιασε και το έκανες, έτσι γιατί …
Δεν ξέρω αν τα παραδείγματα δίνουν ακριβώς την εικόνα του αυθορμητισμού, αλλά κατάλαβες τι θέλω να πω. Κάτι που σε πιάνει εκεί που δεν το περιμένεις, είναι πάνω από τις δυνάμεις σου, ψοφάς να το κάνεις, είτε για να ευχαριστηθείς εσύ είτε κάποιος άλλος ( το δεύτερο είναι ακόμα καλύτερο !).
Χωρίς πρέπει, χωρίς δισταγμούς. Σκέτα – νέτα και μετά νιώθεις γεμάτη !
Γράφει η Πωλίνα Δημητρακοπούλου.
Και τώρα που το σκέφτομαι θα σου δώσω και μερικά παραδείγματα αυθορμητισμού, έτσι για να μου πεις και εσύ τη γνώμη σου.
Ένα τραγούδι που σου έχει κολλήσει στο μυαλό για μέρες – νύχτες. Το έχεις αναλύσει στο μυαλό σου, το έχεις κάνει δικό σου. Στέλνεις μήνυμα στον τραγουδιστή και του αναλύεις τι σε κάνει να νιώθεις όταν το ακούς, δεν περιμένεις απάντηση φυσικά, το ”κομμάτι” σου έκανες (άσχετα που απάντησε και σου ζήτησε να βγείτε και πήγατε και για ποτό και σου μαγείρεψε κιόλας και εδώ σταματάω).
Σουαρέ από σχολή χορού, εσύ με φίλη που σκάει να χορέψει με τον δάσκαλο και πας ευγενικά πάντα να του το ζητήσεις, αυτός νομίζει ότι η ενδιαφερόμενη είσαι εσύ αλλά οκ, σου κάνει το χατίρι και η φίλη κερδισμένη και εσύ φεύγεις με ένα τηλέφωνο στην τσέπη.
Δουλεύει μια φίλη σε εταιρεία που φτιάχνει μπλούζες με λογότυπα και κανονίζεις με την παρέα μπάτσελορ, εεε, δεν θα σου έρθει ένα πρωτότυπο σχέδιο να το αναλάβεις να το κάνεις δώρο στην παρέα ;
Γυρνάς στους δρόμους για δουλειές του γραφείου, περνάς από διάφορα μαγαζιά και βλέπεις ΤΟ πουκάμισο που θα του πηγαίνει γάντι, αλλά δεν έχει κάπου κοντά ούτε γενέθλια, ούτε γιορτή. Ε και ; Ορμάς μέσα, το αγοράζεις και νιώθεις τέλεια ήδη πριν καν το δώσεις.
Πάντα είχες μακρύ μαλλί, αλλά ώρες-ώρες έλεγες ότι ζηλεύεις αυτό το κοντό το ανέμελο που περνάς λίγο αφρό και στέκεται. Μάντεψε, κάποιο απόγευμα σε έπιασε και το έκανες, έτσι γιατί …
Δεν ξέρω αν τα παραδείγματα δίνουν ακριβώς την εικόνα του αυθορμητισμού, αλλά κατάλαβες τι θέλω να πω. Κάτι που σε πιάνει εκεί που δεν το περιμένεις, είναι πάνω από τις δυνάμεις σου, ψοφάς να το κάνεις, είτε για να ευχαριστηθείς εσύ είτε κάποιος άλλος ( το δεύτερο είναι ακόμα καλύτερο !).
Χωρίς πρέπει, χωρίς δισταγμούς. Σκέτα – νέτα και μετά νιώθεις γεμάτη !
Γράφει η Πωλίνα Δημητρακοπούλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου