UHF News: Η μάχη του ποταμού Φρίγδου: Εμφύλιος μεταξύ...

Η μάχη του ποταμού Φρίγδου: Εμφύλιος μεταξύ Ανατολικών και Δυτικών Ρωμαίων. H τελευταία μεγάλη ρωμαϊκή εμφύλια σύγκρουση (όσο ηταν ενωμένη η Αυτοκρατορία) έλαβε χώρα στον Φρίγδο ποταμό(σημερινή δυτική Σλοβενία) 5 και 6 Σεπτεμβρίου του 394.

Απο τη μία ο Αυτοκράτορας του δυτικού τμήματος Ευγένιος , ο οποίος αν και (ονομαστικά) χριστιανός είχε συμπάθεια προς τους παγανιστές και απο την άλλη ο Αυτοκράτορας του ανατολικού τμήματος Θεοδόσιος Α’ έδωσαν στη μάχη ενα θρησκευτικό χαρακτήρα, καθώς τα στρατεύματα του Θεοδόσιου ηταν αμιγώς χριστιανικά (είχαν μαζι και αρκετούς γότθους συμμάχους ) ενώ του Ευγένιου παγανιστικά .

Οι λόγοι της σύγκρουσης αυτης ηταν θρησκευτικό/πολιτικοί.

Μόλις ανέβηκε στο θρόνο του δυτικού τμήματος ο Ευγένιος διόρισε αρκετούς σημαντικούς παγανιστές συγκλητικούς σε βασικές θέσεις στη δυτική κυβέρνηση.

Υποστήριξε επίσης ένα κίνημα για την προώθηση του παγανισμού, παρέχοντάς του επίσημη αναγνώριση και αποκαθιστώντας σημαντικά ιερά όπως ο Βωμός της Νίκης και ο ναός της Αφροδίτης της Ρώμης. Ως Χριστιανός, ο Θεοδόσιος είχε αναστατωθεί από την προφανή παγανιστική αναγέννηση που έλαβε χώρα κάτω από τη βασιλεία του Ευγένιου. Επιπλέον, ο Ευγένιος είχε απομακρύνει όλους τους ανώτερους πολιτικούς υπαλλήλους που άφησε ο Θεοδόσιος Α’ όταν είχε δώσει στον Βαλεντινιανό το δυτικό μισό της αυτοκρατορίας, έτσι ώστε ο Θεοδόσιος Α’ είχε χάσει τον έλεγχο του δυτικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όταν μια ομάδα δυτικών πρεσβευτών έφτασε στην Κωνσταντινούπολη για να ζητήσει να αναγνωριστεί ο Ευγένιος ως Δυτικός Αύγουστος, ο Θεοδόσιος αρνήθηκε,ηταν αποφασισμένος να πάει σε πόλεμο.

Ο στρατός του Θεοδόσιου μαζί με 20.000 γότθους (40.000 με 50.000 συνολική δύναμη) εισέβαλε στα εδάφη του δυτικού τμήματος της Αυτοκρατορίας τον Μάϊο του 394. Ο Ευγένιος απο την άλλη είχε τους ίδιους αριθμούς και είχε χρήσει αρχιστράτηγο(Magister Militum) του τον φραγκικής καταγωγής Αρβογάστο . Oι 2 στρατιές συγκρούστηκαν στη σημερινή δυτική Σλοβενία. Πριν τη μάχη ο Ευγένιος και ο Αρβογάστος τοποθέτησαν ενα άγαλμα του Δία στην άκρη του πεδίου της μάχης και οι στρατιώτες τους έφεραν παγανιστικές απεικονίσεις στις ασπίδες τους και τα λάβαρα τους (τον Ηρακλή κυρίως). Τα χριστιανικά στρατεύματα του Θεοδόσιου επιτέθηκαν πρώτα με εμπροσθοφυλακή τους γότθους συμμάχους τους. Η επίθεση αποκρούστηκε με βαριές απώλειες για τους “ανατολικό”ρωμαίους και κυρίως τους γότθους(περίπου 10.000) . Ο Ευγένιος πανηγύρισε στο τέλος της ημέρας με τους στρατιώτες του, θεωρούσε πως οι “παλαιοί θεοί” ήταν στο πλευρό του.

Τη 2η μέρα όμως τα στοιχεία της Φύσης ήταν με τον Θεοδόσιο . Ξέσπασε ισχυρή καταιγίδα και ισχυροί άνεμοι έπνεαν προς το μέρος των στρατευμάτων του Ευγένιου αχρηστεύοντας τους τοξότες του, ηταν η ευκαιρία που ήθελε ο Θεοδόσιος, αμέσως διέταξε νέα επίθεση και κατατρόπωσε στα στρατεύματα του Ευγένιου, συλλαμβάνοντας και τον ίδιο τον Ευγένιο. Ο Ευγένιος παρακάλεσε τον Θεοδόσιο να δείξει οίκτο, εκείνος ομως τον αποκεφάλισε και πήρε εύκολα τον έλεγχο του δυτικού τμήματος της Αυτοκρατορίας.Ήταν μια πολύνεκρη και για τις 2 πλευρές μάχη αλλα καθοριστική για τον έλεγχο της Αυτοκρατορίας . Μερικούς μήνες αργότερα ο Θεοδόσιος όρισε Αυτοκράτορες του δυτικού και ανατολικού τμήματος τους γιους του Ονώριο και Αρκάδιο αντίστοιχα.

ΠΗΓΗ

Ρούφινος – Historia Ecclesiastica

. .