Έλα να γίνουμε φίλοι, φόβε μου!

Προβολές άρθρου

Της Παναγιώτας Μαλισόβα

Σε ξέρω χρόνια ολόκληρα.
Μια ζωή, από μικρό παιδί κι όμως το σωστό είναι να πω πως σε γνωρίζω ελάχιστα.

Ξέρω το όνομά σου, την μυρωδιά σου όταν έρχεσαι, τις κινήσου σου όταν με αγγίζεις.
Ξέρω όμως και τις αντιδράσεις μου όταν με πλησιάζεις.

Με τα χρόνια, έμαθα να σε οσμίζομαι, γιατί ναι, σε οσμίζομαι πριν φανείς στην γωνία.


Και κάθε φορά που έρχεσαι, κάνεις την ζωή μου ή μάλλον την ψυχή μου μπουρδέλο.
Ύστερα, αφού πάρεις την ικανοποίηση που ζήταγες φεύγεις πριν καν προλάβω να σου πω δυο λόγια.

Και πού να προλάβω δηλαδή να σου πω αφού όταν σε βλέπω να με πλησιάζεις με πιάνει τρεμούλα.
Τραυλίζω, χάνω τα λόγια μου και θέλω να κρυφτώ, να μην με ξαναβρείς.



Έλα όμως που εσύ κάθε φορά με έναν τρόπο ολόδικό σου, μαγικό, ανακαλύπτεις κάθε κρυψώνα μου και κάνεις την παρουσία σου ακόμα πιο αισθητή;

Χρόνια ολόκληρα σχεδόν πενήντα χρόνια κι όμως εμείς οι δυο δεν έτυχε να κάτσουμε ποτέ δίπλα – δίπλα, έστω σαν φίλοι και να μάθω για σένα.

Να μάθω ποιος είσαι και τι ζητάς από την ζωή μου.
Να πιάσουμε κουβέντα και να σ’αντικρύσω κατά πρόσωπο και όχι να τρέχω να κρυφτώ κάθε που σ’ανταμώνω.

Το βρήκα!

Αυτή τη φορά θα το αλλάξω το παιχνίδι και θα σε τσακώσω εγώ! Θα σου στήσω ξώβεργες και μόλις έρθεις θα σε κάνω τσακωτό.
Θα σου πω όλα αυτά που έχω χρόνια μέσα μου κρυμμένα .

Θα μάθω γιατί με κυνηγάς και γιατί ταρακουνάς το είναι μου. Γιατί χάνω τη λαλιά μου.

Θα τα βάλουμε όλα κάτω ή μάλλον πάνω στο τραπέζι και θα μιλήσουμε με ανοιχτά χαρτιά και όχι με μισόλογα.

Θα συστηθούμε από την αρχή.

Γεια σου φόβε θα σου πω εγώ, θες να γίνουμε φίλοι;